Kerstavond in coronatijd. Een gezellige gezinsmoment met ons vijven. Een aperitiefje, cadeautjes uitwisselen onder de kerstboom, genieten van een lekkere gourmet om daarna toch even virtueel de familie te begroeten en te quizen. Geen druk of stress. Begin je nu een halfuurtje later aan het feest: het maakt niks uit. Uiteindelijk eindigt het feest toch iets vroeger en frisser dan andere jaren maar was het toch een mooi moment. Nu was het wel de eerste keer in vele jaren dat de avond begon zonder de traditionele kerstviering waarin kinderen van de school het kerstverhaal brachten. Hopelijk is dit volgend jaar wel weer mogelijk.
Hoera, de Sint kwam langs! Clara kreeg en echte vlogcamera en kon er al meteen mee aan de slag. Ze maakte een video-sollicitatie voor de Sint in de hoop dat hij nog op zoek is naar een echte ‘vlogpiet’. Tja, ook de Sint moet mee met de tijd hé! 😜
Deze week mocht ik een filmopdracht doen voor Sint en Piet. Aangezien ze niet op bezoek kunnen bij de kinderen hadden ze het formidabele idee om een persoonlijke video te maken voor elk kind. Als filmman mocht ik op de eerste rij mee genieten van de prachtige boodschappen die de Sint en zijn Pieten hadden voor alle kleine deugnieten van SPWe-Basis. Meer dan 60 kinderen krijgen straks een persoonlijke boodschap toegestuurd en zullen met fonkelende oogjes kijken en luisteren naar Sint en Piet. Prachtig!
Tijd om nog eens goed te modderen met de mountainbike. Het is al maanden geleden dat ik nog eens op mijn favoriete Orbea sprong om het Heuvelland te verkennen maar nu kriebelde het toch wel. Helaas zorgde de regen van de voorbije weken voor een modderig parcours die het een stuk lastiger maakte. Ook de weinige fietskilometers lieten zich voelen. Lopen is zeker niet hetzelfde als mountainbiken. Toch wou ik niet huiswaarts keren vooraleer ik de 1000 hoogtemeters had bereikt. Ook al moest ik hiervoor extra toertjes (bergop) malen. I did it!
Nadat het aantal besmettingen de laatste weken weer steil de hoogte in ging begon de bezorgdheid ook weer toe te nemen. Nu alles weer zoals vroeger was met heel veel hobby’s voor de kinderen, school, werk, een voorzichtig bezoekje door of aan familie kon het virus zich weer wijd verspreiden. Dit was de voorbije twee weken ook merkbaar op school. Het aantal afwezigheden omwille van quarantaine of ziekte begon gestaag te stijgen. Met de herfstvakantie voor de deur was vorig weekend plots ook Mats geveld met koorts. Een doktersbezoekje op maandag zorgde voor een hard verdict: positieve test op corona bij Mats maar ook bij Joke (die op dat moment kerngezond was en zich van kwaad bewust was). Helaas enkele dagen kwam ook bij Joke de koorts en afgelopen vrijdag zorgde het virus voor een nieuwe overwinning: Marie was ook geveld en positief getest. Eén lichtpuntje (nou ja): ikzelf testte negatief. Tussenstand coronavrij – corona: 2 – 3. Enkel Clara kreeg nog geen wisser in de neus gestopt maar ze voelt zich gelukkig nog kiplekker. Ieder zit reeds een weekje in quarantaine en dit mag je gerust letterlijk nemen: elk in zijn kamer. Ik moet zeggen dat het verre van aangenaam is en ik het beu ben als koude pap. Niet dat ik graag tussen de mensen wil zijn (want dit zal ik zeker zoveel mogelijk beperken) maar ik had zo graag eens gaan sporten of een wandeling willen maken die verder reikt dan een slaapkamer of het tuinhuis. Nog even… Gelukkig brengt de nieuwe cd van Bruce Springsteen en wat sport op tv wat soelaas.
Ja ja, mama Joke is er vandaag 40! Deze ochtend stond de (letterlijke) nieuwe voordeur al aan de gevel. Met dank aan de buren! Een gezellig aperitiefje in de bubbel was ons deel met een lekkere cote à l’os van Traiteur Soubry er bovenop. Proficiat mama en lieve echtgenote! We klinken er samen op!
Net als alle andere gebeurtenissen sinds het voorjaar is ook de verjaardag van Mats er eentje zonder groot feest. Toch dit: hij kreeg een heel speciale kroon, namelijk een coro(o)n(a). Een stukje taart mocht natuurlijk niet ontbreken en Mats koos bovendien voor spruitjes om zijn feestdag culinair te vieren.
Met een paar maanden vertraging was het dan toch zo ver: Marie mocht vandaag haar Vormsel doen. Met een beperkt publiek en zonder veel gezang en toneel vond de viering plaats in de Sint-Hilariuskerk. Gelukkig konden de oma’s en de opa’s of andere familieleden meevolgen via de livestream. Het feest achteraf was er ook eentje in beperkte kring. Een aperitiefje bij tante Ilse (op afstand) en daarna een gezinsboottochtje op de Leie. O ja, en het weer was ons toch heel even wat gunstiger gezind want ondanks de felle wind en de regen deze morgen konden we toch twee uur droog de Leie afvaren richting Wevelgem. We trekken ons dus op aan de positieve dingen. Toch dit: van harte proficiat Marie!
Dit jaar bezorgt onze moestuin een overdosis tomaten. Ook de komkommers, sla en de radijzen mogen er wezen. Leuk was het om deze liefdevolle tomaat te plukken!