Laatste berichten

Dit jaar hielden we het iets dichter bij huis omwille van het hele corona-verhaal. Op slechts 4 uur 30 minuten rijden van de Wilgenstraat ligt het Normandisch kustdorpje Ver-sur-Mer. Een weekje lang verblijven we er in een huisje op zo’n 2 km van het strand. Na een eerste wandeling (verkenning) doorheen het dorpje om nog enkele boodschappen te doen, blijkt al vlug dat dit kustdorpje zéér rustig is en geen toeristen lokt. Er is nochtans een museum gevestigd die verteld over de oorlogstijd en over de overzeese postvluchtverbinding in 1927.
Dat deze streek geschiedenis ademt merk je overal. Er zijn tal van begraafplaatsen, musea en monumenten die herinneren aan D-Day zo’n 76 jaar geleden.
Tijdens de eerste korte uitstap naar Port-en-Bessin blijkt dit ook nog eens: deze vissershaven was in de tweede wereldoorlog een belangrijke haven voor het aanvoeren van petroleum. Nu is het een druk bezochte havenplaats waar je kan rondwandelen en waar je ook een Vauban-toren vindt. Het (keien)strand ligt er ook bezaaid met enorme Sint-Jakobsschelpen. We verkennen even de kleine poeltjes die zijn ontstaan door het terugtrekkend water en zoeken garnalen en krabben. Een leuk avontuur!
Een vakantie in deze streek staat ook voor een dagje geschiedenis. Zo dichtbij de landingsstranden moet je jezelf gewoon een dagje onderdompelen in juni 1944. We bezoeken eerst Arromanches 360° waar een twintig minuten durende film het verhaal vertelt van deze periode. De pakkende beelden, geprojecteerd rondom jou, laten niemand onberoerd. Buiten het gebouw zie je de pontons in zee drijven die dienst deden als ‘kunstmatige haven’. We rijden verder langs de stranden en stoppen bij Omaha Beach. Hier kwamen de Amerikanen aan wal en hadden ze de moeilijke taak om het strand nabij Colleville-sur-Mer in te nemen. Dat deze taak leidde tot heel wat slachtoffers is te merken aan de impressionante Amerikaanse begraafplaats. Meer dan 9000 Amerikaanse soldaten liggen hier begraven. Onder hen ook generaal Roosevelt.
Nog wat verderop langs de kust maken we nog een stop bij Pointe du Hoc. Deze kliffen waren heel moeilijk in te nemen tijdens de tweede wereldoorlog en waren dus een speciale taak voor de Amerikaanse rangers. Ze moesten de 30 meter hoge kliffen bedwingen en dat terwijl de vijand hen onder vuur nam. Van de 225 infanteriesoldaten stierven er meer dan 130 tijdens deze aanval.
Om de geschiedenisdag volledig te maken brachten we ook een bezoekje aan het Overlord-museum. Hier wordt de gebeurtenissen chronologisch weergegeven en zie je ook heel wat toestellen (vliegtuigen, tanks, auto’s, kledij, …) uit deze bloederige periode. Je zou het haast vergeten maar we mogen van geluk spreken dat we dit moeten beleven. Nooit meer oorlog!

Na de geschiedenisdag wachtte een leuke wandeldag in het Zwitsers Normandië. Nabij Saint-Philbert-sur-Orne vind je de Roche d’Oetre, een hoog gelegen uitkijkplaatsje boven de gorges van de rivier la Rouvre.
We wagen ons aan de wandeling van net geen 9 km met als start een afdaling naar de rivier om nadien zo’n 4 km de waterloop te volgen en terug te keren via enkele mooie dorpjes rond de vallei. Het pad is heel afwisselend en de lok van het water van het riviertje doet ons regelmatig stoppen om eens de ‘rotsen’ te beklimmen. Nabij het ‘maison du paysage’ stoppen we om een ijsje te eten. Hier verlaten we ook de rivierbedding en gaan we langzaam omhoog richting vertrekpunt. Tussenin ontdekken we nog een eenzaam muisje en komen we ruiters op een koe tegen. Uiteindelijk eindigen we terug aan de Roche d’Oetre en zoeken we nog even het ‘menselijk profiel’ die zichtbaar is langs de zijkant van de overstekende rots.

Nu de temperaturen ook hier de hoogte ingaan is het tijd voor een heuse stranddag. Eventjes niksen, een zwemmetje in zee, een spelletje petanque of kubb en kastelen bouwen in het zand. Hier is er meer dan plaats genoeg op het strand!

Omdat ik elke reis ook een factor ‘avontuur’ hoort gaan we ook op uitstap naar het viaduct van Souleuvre. Hier kan je met een rodelbaan de helling naar beneden zoeven, een touwenparcours doen tussen de bomen en zelfs benji-jumpen. Dit laatste zien we liever gebeuren dan zelf mee te maken.
Er is ook een park waar je een blote voetenpad kan volgen waarbij je wandelt op allerlei stenen, zand, hout en zelfs doorheen modder en water.

‘s Avonds bewonderen we de zonsondergang ter hoogte van de batterie de Longues, een Duitse verdedigingsplek nabij Longues-sur-Mer. Hier dichtbij vind je ook de natuurpracht van ‘les demoiselles de Fontenaille’.

We sluiten de reis af met hoge temperaturen en nog een stranddagje. Genieten aan het strand van Courseulles-sur-Mer of het landingsstrand van Juno Beach waar de Canadezen aan land kwamen.

Merci Normandie pour ce voyage intéressant et amusant!