Ons Frankrijk-avontuur startte ditmaal met een driedaagse tussenstop in camping ‘Le coin tranquile’ in Les Abrets. Een gouden tip van juf Hilde bracht ons naar deze plek aan de voet van de Alpen. Drie dagen genieten van de soberheid van het kamperen, het schitterende weer, een mooi uitzicht en de rust van een kleinschalige camping. Om de nodige verkoeling te vinden konden we elke dag een duik nemen in het zwembad. Dit vonden de kinderen natuurlijk super! Ook de afwas doen, het slapen in een tent, op je strandslippers het sanitair opzoeken om je tanden te poetsen waren allemaal avontuurlijke momenten voor Marie, Mats en Clara.
Gelukkig waren de weergoden ons meer dan goedgezind zodat deze driedaagse kampeerervaring heel goed meeviel.
Op de doorreisdag (zaterdag) kleurde de lucht grijs en konden we net tijdig de tent opplooien vooraleer verfrissende druppels wat afkoeling brachten in Les Abrets. Wij lieten de camping achter ons en trokken richting Alpen: Guillestre!
Na nog een reisje van zo’n vijf uur kwamen we aan bij chalet ‘Le Renardeau’ in Guillestre. De gastvrouw Nicole wachtte ons op en na een korte rondleiding kwam ook de gastheer Dirk er even bij om de mogelijkheden van de streek voor te stellen en te bespreken. We kregen ‘de rode bijbel’ (een map met 36 mogelijke uitstappen) overhandigd en keken wat er interessant en haalbaar was. Al snel kreeg onze week vorm met een uitstap naar de Izoard om van daaruit te wandelen naar Lac des Souliers, een rafting-avontuur op de Durance, een bezoekje aan Lac de Serre-Ponçon, de vallei van St-Véran, de col d’Agnel, … Meer dan genoeg om er een boeiende week van te maken. Dat werd het trouwens ook!
Zoals gezegd gingen we de eerste dag de col d’Izoard omhoog om vanuit Casse Déserte wandelend op zoek te gaan naar het Lac des souliers. Een mooie wandeling met prachtige vergezichten en een schitterende beloning als doel: een bergmeertje op een idyllische plek zo’n 2500 meter hoog.
De toon was gezet!
Op maandag trokken we met z’n allen onze wetsuit aan en kropen we in een raftingboot! De schrik maakte plaats voor amusement en ook Clara genoot van deze afvaart van de Durance. Zo mochten we eens rechtstaan en springen in de boot, zwemmen in het koude water of van een rots springen. Echt een onvergetelijke belevenis!
Dinsdag stond de Val d’Escreins op het programma. De Vallei van Escreins is een natuurreservaat dat de bezoeker veel te bieden heeft: prachtige landschappen, een weelderige natuur met een rijke flora, rivieren, wilde paarden en de ruïnes van het oude dorp die ook nog een cultureel aspect toevoegen. Een ideaal gebied om in te wandelen. Bovendien loop je steeds langs het riviertje ‘Rif Bel’ wat het voor de kinderen ook avontuurlijk maakt (lees: dammen bouwen). Als ideale tussenstop vind je er ook een schuilhut terug waar je rustig, langsheen het water, je picknick kan verorberen op de zitbank. Het prachtige uitzicht krijg je er gratis bij!
Woensdag was er kans op onweer in de namiddag. s’ Ochtends sprong ik de mountainbike op om Risoul te beklimmen en in de namiddag kozen we ervoor om onze verkenning per wagen verder zetten. Een tocht langsheen het meer van Serre-Ponçon met een wandeling naar het Lac van Saint-Apollinaire. Hier zagen we de vissen spartelen in het water. In de verte zagen we een regengordijn over Gap trekken zodat een zwemmetje in het Plan d’eau d’Embrun er niet meer inzat. Een stop in het plaatselijke stadje kon er wel nog bij!
Donderdag werd een drukke dag met een uitstap richting Italië. Omstreeks 10 uur stonden we al boven op de Col d’Agnel, zo’n 2744 meter hoog! Een adembenemend uitzicht was onze beloning. De weg naar de top is bovendien ook fantastisch: marmotten, een kudde bergkoeien, een kabbelend riviertje, mooie bergdorpjes: je ziet het allemaal!
Na de picknick op de flanken van de col gingen we naar St.-Véran en namen we er een shuttlebusje die ons de vallei in bracht. Nadien wachtte nog een wandeling naar het kapelletje. Ook hier waren de marmotten van de partij. Op onze terugweg stopten we nog even bij de plaatselijke imker om er een voorraadje honing in te slaan.
Aangekomen aan ons huisje wachtte Dirk ons op met het voorstel om rond 19 uur op pad te gaan om dieren te spotten. Een snelle hap was dus noodzakelijk en een halfuurtje later waren we alweer op weg richting Ceillac. Onze gids bracht ons eerst naar een schitterende waterval en liet ons nadien meekijken naar marmotten, reeën en gemsen op de bergflanken. We zagen ook de schapen grazen boven op de bergtoppen! Een unieke belevenis om deze dieren in het wild te ‘spotten’.
Onze laatste volledige dag deden we het opnieuw wat kalmer aan en bleven in de buurt van Guillestre: een bezoekje aan het gehucht Gros waar je een mooie blik hebt op de Gorges van de Guil en Guillestre, een bezoek aan Mont Dauphin en wat ontspanning aan de Lac d’ Eygliers en de marmottenwandeling. Goed gevuld zodat we met een rugzakje vol mooie herinneringen konden terugkeren naar België.
Tja, op zaterdag was het dan zover: we lieten de bergen achter ons maar niet vooraleer de col de Galibier te hebben overwonnen! Na zo’n vijf uur rijden kwamen we aan bij onze tussenstop in Chagny. De broeierige temperatuur joeg ons meteen naar het plaatselijk zwembad en wat waren we blij dat we ‘s anderendaags rond 09 uur (en al 29 graden) onze ‘microgolf-verblijf’ mochten verlaten. Op naar huis, op naar Wilg 30! Terugkijkend op een zéér mooie reis doorheen een prachtig stukje Frankrijk. Vive les Hautes Alpes!
